Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit februari, 2011 tonen

Trouwen (deel 2)

Bijna drie jaar geleden mocht ik kleedjes maken voor de bruidsmeisjes van mijn broer. Wit, grijs en prinses, zo luidde de opdracht. Drie kleedjes rolden vanonder mijn machine. Zeg nu zelf, Noor nam haar rol heel serieus.

Trouwen (deel 1)

Bijna zes jaar geleden (oh jee, wat gaat de tijd toch snel) zat ik achter mijn naaimachien een trouwkleed te maken, en niet zomaar Ć©Ć©n, mijn eigen trouwkleed, dat was het doel. Na uren surfen op het net, gaan passen in duizend winkels, fronsende wenkbrauwen van jan en alleman (Hoe? Gij trouwt in juni en gij hebt nog geen trouwkleed?) besloot ik er zelf aan te beginnen. Ik wist precies wat ik wou: geen wit, geen sleep, geen tralala. En zo zag het er ook uit. In totaal zes dagen patronen aaneengepuzzeld, genaaid int klad, en dan met de nodige aanpassingen int goe. En ik ben er nog altijd fier op. Let ook op de bloemekee en de mooie ketting (beiden ook zelfgemaakt) die ik zomaar kado kreeg.

Geslaagd!

Ik ben er vanaf. Gedaan met de cursus. Drie dagen intensieve training, vijf examens (zowel praktijk als theorie) en ... ik ben GESLAAGD. Nu ben ik drukdrukdruk bezig, want binnen twee weken is het D-day. (meer hierover in een volgend postje)

Pffff

Daarstraks vertelde een collega me een passend verhaaltje. (en neen, het komt niet van meneer pastoor ofzo) Er was eens een studente die het niet meer zag zitten. De prof gaf haar een grote vaas en deed deze vol met grote keien. 'Is de vaas vol?' vroeg hij. 'Ja', antwoorde het meisje. De prof nam kleiner stenen, deed deze in de vaas en stelde dezelfde vraag. Nadien nam hij kiezelsteentjes, stelde weer die vraag, nadien zand, en dan nog water, telkens gevolgd door dezelfde vraag. Blablabla, blablabla Moraal van het verhaal: Je moet steeds beginnen met de grote keien, dan pas geraakt de vaas helemaal vol. (ofzoiets) Soit, genoeg parabels verteld. Wat ik jullie wil laten weten, is dat ik lekker aan het studeren ben. In't Engels nogwel. Zestien februari ga ik een driedaagse cursus volgen, met een examen eraan gebreid. En ik moet me deftig voorbereiden. Mijn lieve, leuke stofjes liggen hier allemaal te schreeuwen om aandacht, maar dat moet dus even vrolijk genegeerd wor