Doorgaan naar hoofdcontent

Voor groot en klein

Eind augustus besloot ik weer naailessen te gaan volgen, met het goede voornemen alleen dingen voor mezelf te maken. Goed geprobeerd natuurlijk. De teller staat nog steeds op nul. Er ligt hier zo wel iets dat van ver op een rok lijkt, maar verder dan 'lijken op' doet hij niet. Er rolden wel kleine rokjes en kleedjes, een zeemeerminkostuum, ridderpakjes enzovoort vanonder het machien vandaan. Maar voor mezelf raakte nog niets klaar.

Eind augustus vroeg ik mijn schoonzus of ik voor mijn petekindje een hemdje mocht maken. Ze kwam hier na een week terug aan met enkele meters stof. Of ik voor Thieu en zijn papa hetzelfde hemd wou maken tegen Kerstmis? Komt in orde. Voila, het is eindelijk in orde gekomen. Niet voor Kerst, wel voor Pasen. Na veel geprul, getreuzel, kortom veel uitstelgedrag ben ik er eindelijk in geslaagd twee hemden te maken, een groot en een klein.



Eerlijk gezegd ben ik wel blij met het resultaat. Zelf zou ik nooit zo'n stof gekozen hebben, wij houden meer van kleurtjes, maar de hemdjes zijn wel okƩ. Hopelijk vindt mijn schoonzus dit ook.

Of ik in de toekomst nog hemden wil maken? Mmmh, daar ga ik toch even moeten over nadenken. Ik denk dat ik me eerst ga verdiepen in het rokjesboek van Mme Zsazsa.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo