... zondigen. Dat was mijn uitdaging voor de blogchallenge deze week.
Ik ben een Bourgondiër in hart en nieren. Met een vader als kok stond er thuis altijd lekker (en gelukkig ook gezond) eten op tafel. Tel daarbij nog de factor zoetekauw en je zal ook begrijpen dat ik niet het lijf heb van een topmodel.
De laatste jaren probeer ik regelmatig aandacht te besteden aan gezonde voeding. Niet alleen voor mezelf, ik wil ook mijn dochters de juiste voedingsgewoonten aanleren. En ik denk dat we dat niet zo slecht doen. Er wordt hier drie maal daags getafeld. Steeds zijn er groenten en fruit aanwezig, frisdrank is beperkt tot maximum één glas per dag. Een weekmenu zorgt ervoor dat er voldoende afwisseling is en ook restjes netjes opgewerkt geraken. En een klein moestuintje en ouders met een serre vullen onze diepvries zodat we ook buiten het seizoen voldoende vers aanbod hebben.
Maar de zoetekauw in mij vult de snoepkast ook regelmatig aan, en ik moet stiekem toegeven dat ik die ook vlotjes mee leegeet.
Een weekje zonder zondigen, een hele uitdaging dus, die ik welgeteld volhield tot dinsdagmiddag.
Want zeg nu zelf, een fietstochtje met de dochters mag beloond worden met een ijsje van de lekdreef.
Woensdag tijdens mijn vroege shift was een collega jarig, en traktaties kan ik niet weerstaan. Donderdag ging ik de meisjes ophalen bij mijn ouders en kreeg ik een hele menu, inclusief dessert mee naar huis, probeer dat eens te negeren. En vrijdag genoten we op ons terras van een uitgebreide aperitief, het is tenslotte nog steeds zomer.
Het suikermonster in mij heeft gewonnen deze week. En ik ging volledig de mist in wat deze challenge betreft. Volgende week hopelijk beter.
Ik ben een Bourgondiër in hart en nieren. Met een vader als kok stond er thuis altijd lekker (en gelukkig ook gezond) eten op tafel. Tel daarbij nog de factor zoetekauw en je zal ook begrijpen dat ik niet het lijf heb van een topmodel.
De laatste jaren probeer ik regelmatig aandacht te besteden aan gezonde voeding. Niet alleen voor mezelf, ik wil ook mijn dochters de juiste voedingsgewoonten aanleren. En ik denk dat we dat niet zo slecht doen. Er wordt hier drie maal daags getafeld. Steeds zijn er groenten en fruit aanwezig, frisdrank is beperkt tot maximum één glas per dag. Een weekmenu zorgt ervoor dat er voldoende afwisseling is en ook restjes netjes opgewerkt geraken. En een klein moestuintje en ouders met een serre vullen onze diepvries zodat we ook buiten het seizoen voldoende vers aanbod hebben.
Maar de zoetekauw in mij vult de snoepkast ook regelmatig aan, en ik moet stiekem toegeven dat ik die ook vlotjes mee leegeet.
Een weekje zonder zondigen, een hele uitdaging dus, die ik welgeteld volhield tot dinsdagmiddag.
Want zeg nu zelf, een fietstochtje met de dochters mag beloond worden met een ijsje van de lekdreef.
Woensdag tijdens mijn vroege shift was een collega jarig, en traktaties kan ik niet weerstaan. Donderdag ging ik de meisjes ophalen bij mijn ouders en kreeg ik een hele menu, inclusief dessert mee naar huis, probeer dat eens te negeren. En vrijdag genoten we op ons terras van een uitgebreide aperitief, het is tenslotte nog steeds zomer.
Het suikermonster in mij heeft gewonnen deze week. En ik ging volledig de mist in wat deze challenge betreft. Volgende week hopelijk beter.
Het is moeilijk he, neen zeggen... Ik stortte me vooral op naaiwerk, en dan denk ik niet aan snoepen. :)
BeantwoordenVerwijderenHahahaha
BeantwoordenVerwijderen-mea culpa voor het gebrek aan zinnig commentaar ;)-
--volgende week beter #vuistje--
Bewustzijn telt ook! Elke dag is een nieuwe kans :-)
BeantwoordenVerwijderenDe intentie was er in ieder geval ;)
BeantwoordenVerwijderen